منظومه ی شمسی وسیاره هایی با نام خدایان یونان و روم باستان

منظومه ی شمسی شامل همه ی سیاره ها ، قمرها ، شهاب سنگ ها و سنگهای آسمانی ، غبار و یخ هایی است که بر اثر جاذبه ی خورشید به دور این ستاره می گردند. سیاره ها از سنگ ، فلز یا گاز ساخته شده اند. با این که سیاره ها تفاوت های زیادی با هم دارند ، همگی جزء منظومه ی شمسی به شمار می روند. بعضی از دانشمندان معتقدند که 9 سیاره به دور خورشید می گردد، اما بعضی دیگر می گویند منظومه ی شمسی دارای 8 سیاره است. پلوتون نهمین و کوچکترین سیاره ی منظومه شمسی است که بعضی ها آن را به عنوان سیاره نمی شناسند. مشتری چنان سیاره ی بزرگی است که همه ی سیاره های منظومه ی شمسی در آن جای می گیرند. ستاره شناس های اروپایی بیشتر سیاره های منظومه شمسی را به نام خدایان یونان و روم باستان اسم گذاری کرده اند. آن ها این نام ها را بنابر خصوصیات هر سیاره بر گزیده اند.( مشتری«ژوپیتر» ، پادشاه خدایان.)( بهرام«مارس» ، خدای جنگ.)( ناهید«ونوس» ، خدای عشق.)(تیر«مرکور» ، خدای بالدار.)(کیوان«ساتورن» ، پدر ژوپیتر.)(اورانوس، پدر ساتورن.)(نپتون، خدای دریا.)(پلوتون، خدای جهان زیرزمین).

برچسب ها: منظومه ی شمسی وسیاره هایی با نام خدایان یونان و روم باستان,