صائب تبریزی

میرزا محمد علی صائب تبریزی در سال 1000هجری قمری در تبریز بدنیا آمد. او جزء بزرگترین غزل سرایان سده ی یازدهم هجری قمری و نامدارترین شاعر زمان صفوی بوده است. پدر او تاجری معتبر بوده است و خانواده صائب جزء هزار خانواری بودند که به دستور شاه عباس اول از تبریز کوچ کرده و در اصفهان ساکن شدند. در جوانی به حج رفت و در بازگشت وارد مشهد شد. صائب در سال 1034 هجری قمری از اصفهان عازم هندوستان شد و بعد به هرات و کابل رفت. ودر سال 1042 هجری قمری به اصفهان آمد. شاه عباس دوم او را به مقام ملک الشعرایی رساند. تعداد اشعار او را تا 120 هزار بیت گفته اند. سبک او به سبک هندی معروف است. آثار او سه تا چهار هزار بیت قصیده و یک مثنوی کوتاه به نام قندهارنامه و دوسه قطعه غزل می باشد و همچنین او هفده غزل به ترکی سروده است. سرانجام او در سال 1086 هجری قمری در اصفهان وفات یافت ودر پارکی بنام صائب در شهر اصفهان دفن شد.

برچسب ها: صائب تبریزی,