تقسیم بندی مزاج ها از منظر دیگری (ادامه مطلب

مزاج ها از زوایای دیگری نیز قابل تقسیم بندی است:

مزاج سنی:

هر سنی برای خود یک مزاجی دارد. ازتولد تا15 سالگی سن دم ، از15 سالگی تا 35 سالگی سن صفرا ، از35 سالگی تا 60 سالگی سن سودا ، از سن 60 سالگی به بعد سن بلغم است.

معنای تقسیم بندی فوق این است که کودک در سن رشد گرم و مرطوب است ؛ زیرا گرمی و رطوبت برای رشد لازم است . به تدریج که کودک رشد می کند این رطوبت غریزی مصرف شده ؛ گرمی و خشکی در سن جوانی غلبه می کند. این سن ، سن هیجان ، شور ، نشاط ، انرژی ، فعالیت ، کار و تلاش است و اتفاقات مهم زندگی ، مثل تحصیلات عالی ؛ که بدن سرد تر می شود . سن سودا زمان سردی و خشکی است . این سن زمان

تکامل عقل و تدبیر است ، انسان دوراندیش و عاقبت نگر می شود، برای تربیت فرزندان خود و تاثیر در اجتماع ، انتخاب های پخته تری انجام می دهد .

بعد از 60 سالگی رطوبت خارجی غالب شده و بدن سرد تر می شود. انسان مرتباچرت می زند و سست و بی حال می شود ، فراموشی به سراغ او می آید و آنچه آموخته بود از یاد می برد. این سردی و تری آنقدر زیاد می شود تا شمع وجود او را خاموش می نماید و مرگ به سراغ انسان بیاید.

مزاج فصلی

بهار گرم و تر ، تابستان گرم و خشک ، پاییز سرد و خشک و زمستان سرد و تر است . ترتیب فصول سال مانند عمر انسان است . از گرمی و تری شروع و با سردی و تری خاتمه می یابد . گرما و رطوبت بهار باعث رشد گل ها و سبزه ها و شروع زندگی جدید می شود و در تابستان با گرمی و خشکی میوه ها می رسند. پاییز سرد و خشک است برگ های درختان زرد و خشک شده بر روی زمین می ریزند و لذا در متون دینی به ما سفارش کرده اند که خود را از باد پاییز بپوشاند که بر شما نیز همان اثری را دارد که بر درختان دارد بر خلاف باد بهاری که موجب سر زندگی و طراوت است. زمستان ، فصل سرما و رطوبت است برف می بارد و درختان و بسیاری از حیوانات به خواب می روند.

مزاج عضوی :

علاوه بر مزاج کلی که بر بدن حاکم است هر عضوی یک مزاج مخصوص به خود دارد ؛ مثلا اعضای گوشتی مثل عضلات ، گرم و تر هستند.

اندامهای دارای چربی های زیر پوستی و مغز ، سرد و تر هستند. استخوان و مو ،سرد و خشک هستند. شناخت مزاج های گوناگون کمکی در راه حفظ سلامتی و تشخیص و درمان آنهاست و چنانچه قبلا بیان شد مهم ترین و اساسی ترین اصل در حفظ سلامتی ، رعایت اصل تعادل در تغذیه است. فردی که دارای مزاج گرم و تر است بایستی غذاهای گرم و تر کمتری مصرف کند، مثلا مصرف زیاد گوشت در این افراد احتمال ابتلا به بیماری های دموی را افزایش می دهد خصوصا اگر در فصل بهار و در سن کمتر از 15 سال باشد.این افراد بهترین نتیجه را از انجام حجامت (چه به عنوان پیشگیبری و چه به عنوان درمان) می گیرند. در سن کودکی بیشتر از دیگران به انواع عفونت های لوزه و گوش میانی ، جوش های پوستی ناشی از سرخک ، مخملک ، آبله مرغان و.... مبتلا می شوند.سن سودا سن سلامتی این افراد است چرا که گرمی وتری ذاتی و سردی و خشکی ناشی از سن ایشان را به یک حالت تعادل نزدیک کرده و سلامتی و شادابی را بر ایشان به ارمغان می آورد، این افراد می توانند تا سن کهولت به طور عادی به فعالیت های خود ادامه دهند.

کسانی که مزاج گرم و خشک دارند در سن جوانی بسیار هیجانی و پر جنب و جوش هستند. بیماری های ناشی از صفرا ، مثل جوش های صفراوی پوستی یا سردرد به سراغشان می آید ، این افراد بر خلاف بقیه ی افراد بالای 60 سال هم انرژی خوبی دارند و به نسبت دیگران سرحال ترند. همه ما پیرزنانی را دیده ایم که لاغر اندام و پر انرژی و خوش صحبت هستند؛ تابستان فصل بدی برای ایشان است در حالی که از زمستان لذت می برند از مصرف غذاهای گرم خصوصا در فصول گرم بایستی اجتناب ورزند،مصرف کاهو سکنجبین خیار و سرکه برای ایشان متناسب است.

کسانی که مزاج سرد وخشک دارند در سن کودکی بسیار سالم و سر حال هستند بدترین فصل برای ایشان پاییز است بعد از سن 35 سالگی نیز سودا در ایشان شدت پیدا می کند. ممکن است غلبه ی

سودا ایشان را به وسواس و شک و بدبینی و افسردگی بکشاند. مصرف غذاهای گرم و تر مثل آبگوشت برای ایشان مناسب است غذاهای سرد و خشک مثل سوسیس، کالباس، چای و دخانیات برایشان مضر است؛ البته موارد اخیر برای همه مضر است اما در این افراد آثار شان زوتر ظاهر می شوند. کسانی که مزاج سرد و تر دارند سن جوانی و فصل تابستان راحت ترین فصل زندگی آنان است. با افزایش سن و غلبه ی رطوبت عارضی ، دچار بیماری های بلغمی از جمله درد های اسکلتی و عضلانی بیماری های مفصلی ، ویتلیگو و سفیدی زودرس مو می شوند.

زنان چون طبیعت سردتری نسبت به مردان دارند بیشتر به بیماری های سرد، از جمله «مولتیپل اسکروزیس (MS)» و برخی بیماری های مفصلی دچار می شوند.