شاهنامه فردوسی و فرازی از آن

زیبایی در سخن گفتن باید از آغاز تولد سر لوحه زندگی تمام بشریت قرار گیرد.

شاهنامه فردوسی بزرگ و فرازی از آن

۵۷۳ بازديد
کنون ای خردمند    روشن   روان     بجز نام  یزدان    مگردان   زبان
که اویست برنیک و   بد رهنمای      وزوست گردون  گردان   بجای
همی   بگذرد بر   تو     ایام   تو      سرایی  جزین  باشد   آرام تو
چوباشی بدین گفته هم داستان     که دهقان همی گویدازباستان 
از آن  پس خبرشدبه خاقان چین      که شدکشته کاموس بردشت کین 
کشانی و  شگنی و گردان  بلخ      ز کاموس شان تیره شدروزوتلخ 
همه  یک  به  دیگر نهادند  روی      که  این پر  هنر  مرد پرخاشجوی 
چه مر دست واین مردرانام چیست        هم آورد او در جهان مرد کیست
چنین گفت هومان به پیران شیر     که امروز  شد جانم از رزم  سیر