سعدی شیرازی و آداب سخن گفتن 3

هر آن سرّی که داری با دوست در میان منه؛چه دانی که وقتی دشمن گردد و هر گزندی که توانی به دشمن مرسان که باشد که وقتی دوست شود .رازی که نهان خواهی،با کس در میان منه وگر چه دوست مخلص باشد که مرآن دوست را نیز دوستان مخلص باشد همچنین مسلسل.
خامُشی به که ضمیردل خویش باکسی گفتن و گفتن که مگوی
ای سلیم،آب زسرچشمه ببند که چو پُرشد، نتوان بستن جوی
سخن در نهان نباید گفت که بر انجمن نشاید گفت
************
دشمنی ضعیف که در طاعت آید و دوستی نماید،مقصود وی جز آن نیست که دشمنی قوی گردد و گفته اند: بر دوستی دوستان اعتماد نیست،تا به تملّق دشمنان چه رسد و هر که دشمن کوچک را حقیر می دارد،بدان ماند که آتش اندک را مهمل می گذارد.
امروز بکش،چو می توان کشت کاَتش چوبلندشد،جهان سوخت
مگذار که زه کند کمان را دشمن که به تیرمی توان دوخت

برچسب ها: سعدی شیرازی و آداب سخن گفتن 3,

۵۴ ۷۳
۰ نظر

سعدی شیرازی و آداب سخن گفتن 3

زیبایی در سخن گفتن باید از آغاز تولد سر لوحه زندگی تمام بشریت قرار گیرد.

تازه ترين مطالب