فردوسی یار با وفای شعر و ادبیات فارسی

ادبیات و شعر در میان مردم جهان نشان دهنده انسانیت و قدمت و فرهنگ و ادب است. هنر و هنرمند ابزاری هستند که به واسطه آنها فرهنگ و رسوم ملل مختلف به خارج از مرزها راه پیدا می کند. اکثر کشورهای جهان پیشینه فرهنگی قوی نداشته اند. ولی ما ملت بزرگ ایران از فرهنگ قوی و با صلابتی برخوردار هستیم. پس ما فارسی زبانان و ایرانیان برای تداوم فرهنگ و هویت ایرانی و اسلامی خود لازم است که هر چه بیشتر در احیای زبان و فرهنگ خود بکوشیم. ویکی از بزرگ ترین شاعران حماسی ما یعنی فردوسی بزرگ در این راه بزرگترین خدمت را به ایرانیان با شاهنامه انجام داد و ایران وایرانی را در تمام جهان سربلند کرد.به خاطر این از شعرهای حماسی او هروز چند بیتی به شما عزیزان هدیه می کنیم تا مروری شود به گذشته پر افتخار فرهنگ ایران زمین.
به ناخداوند جان و خرد کزین برتر اندیشه بر نگذرد
خداوند نام و خداوند جای خداوند روزی ده رهنمای
خداوند کیوان و گردان سپهر فروزنده ماه و ناهید و مهر
ز نام و نشان وگمان برترست نگارنده بر شده پیکرست
به بینندگان آفرینده را نبینی مرنجان دوبیننده را
نیابد بدو نیز اندیشه را که او برتر از نام و از جایگاه
سخن هرچه زین گوهران بگذرد نیابد بدو راه جان و خرد
خرد گر سخن برگزیند همی همان را گزیند که بیند همی
ستودن نداند کسی اوراچوهست میان بندگی را ببایدت بست
خرد را و جان را همی سنجداوی دراندیشه سخته کی گنجد اوی
بدین آلت رای و جان و زبان ستود آفریننده را کی توان
به هستیش بایدکه خستو شوی ز گفتار بی کار یکسو شوی
پرستنده باشی و جوینده راه به ژرفی به فرمانش کردن نگاه
توانا بود هر که دانا بود ز دانش دل پیر برنا بود
ازاین پرده برتر سخن گاه نیست زهستی مر اندیشه راراه نیست

برچسب ها: فردوسی یار با وفای شعر و ادبیات فارسی,

۰ نظر

فردوسی یار با وفای شعر و ادبیات فارسی

زیبایی در سخن گفتن باید از آغاز تولد سر لوحه زندگی تمام بشریت قرار گیرد.

تازه ترين مطالب