بابا طاهر شاعر دوبیتی های اثرگذار

باباطاهر همدانی معروف به باباطاهر عریان شاعر دوبیتی سرای اواخر قرن چهارم و اواسط قرن پنجم هجری و معاصر طغرل بیک سلجوقی بوده است. او مسلک درویشی و از خود فانی بودن و بی توجهی به علایق دنیوی را در زندگی همواره مراعات می کرد، آنچنان که در خور سالکان حقیقی است. دل در گرو دوست بسته و بابا را از جنبه خودبینی و خویش گرایی دور ساخته و موجب شده که او هیچگاه درصدد تظاهر و خودستایی بر نیاید و در واقع باید تصور نمود این عارف ربانی ما فوق تصورات مادی و قیل و قال های عادی سیر می کرده و افکار او در فراسوی این زمین بوده و در کران ها جولان می داده تا آن جا که آنچه مردم روزگارش بدان اشاره می کردند یا شعار می دادند، وی بدان عمل می نمود و آن کسوتی را که سایرین برای پوشش آن را به تن می کردند، او از تن دریده و خود را از آنان عریان ساخته و بدین جهت هم لقب «عریان» گرفته. بابا هرگز به خود توجه نداشت و به توجه دیگران هم نسبت به خویش بی اعتنا بوده. کلمات قصار و شیوای او با معانی بلند و دل انگیز آنچنان است که در تار و پود جان هر شنونده ای رسوخ می کند. بابا طاهر سالهای بسیاری از عمر خود را به سیر و سیاحت گذرانید و مسافرتی به اصفهان و شیراز داشت. در شهر خرم آباد بنایی به نام بقعه باباطاهر وجود دارد که به اعتقاد برخی زادگاه باباطاهر است. آرامگاه وی در شمال همدان در جوار بقعه امامزاده حارث ابن علی و در میدان بزرگی به نام وی قرار دارد. بنای مقبره باباطاهر در گذشته چندین بار بازسازی شده است. در قرن ششم هجری برجی آجری و هشت ضلعی بوده است. احداث بنای جدید در سال 1344 شمسی با همت انجمن آثار ملی ایران و شهرداری همدان انجام شده است.
تن محنت کشی دیرم خدایا دل حسرت کشی دیرم خدایا
ز شوق مسکن و داغ غریبی به سینه آتشی دیرم خدایا

۱۴۵ ۱۳۲
۰ نظر

بابا طاهر شاعر دوبیتی های اثرگذار

زیبایی در سخن گفتن باید از آغاز تولد سر لوحه زندگی تمام بشریت قرار گیرد.

تازه ترين مطالب