دوبیتی از بابا طاهر

محبت،آتشی درجانم افروخت
که تا دامان محشر بایدم سوخت
عجب پیراهنی بهرم بریدی
که خیاط اجل ،می بایدش دوخت
نپرسی حال یار دلفگارت
که هجران چون کند با روزگارت
ته که روز وشوان دریادمویی
هزارت عاشق با موچه کارت
نمی دانم دلم دیوانه کیست
کجا آواره و در خانه کیست
نمی دانم دل سر گشته مو
اسیر نرگس مستانه کیست

برچسب ها: بابا طاهر و دوبیتی های عاشقانه,