نجوم

سیاره ی آبی رنگ

مرتضی قندی یکشنبه ۰۱ مهر ۹۷ | ۱۷:۲۸ ۵۴۰ بازديد

وقتی از فضا به زمین نگاه می کنیم، بخش بزرگی از این سیاره را پوشیده از آب می بینیم. خشکی ها آب های بزرگ زمین را به پنج اقیانوس تقسیم کرده اند:اقیانوس منجمد شمالی،اقیانوس منجمد جنوبی،اقیانوس اطلس،اقیانوس آرام، اقیانوس هند. دریاها آب هایی هستند که از اقیانوس ها کوچک ترند. دریای عمان،دریای مدیترانه، دریای کاراییب از دریاهای مهم جهان هستند. تقریبا همه ی اقیانوس ها و دریاها به هم راه دارند. می توان بدون وارد شدن به یکی از خشکی های جهان، از یک دریا به دریای دیگر رفت. چون جهان گرد است، اگر سوار بر کشتی از اقیانوس آرام ، مستقیم حرکت کنیم ، دوباره به همان جایی می رسیم که قبلا بوده ایم. سطح اقیانوس ها بیشتر از سطح خشکی هاست. نزدیک سه چهارم سیاره ی ما از آب پوشیده است. اقیانوس ها آب های شوری هستند که دور تادور خشکی های زمین را گرفته اند. میلیون ها سال پیش زندگی در اقیانوس ها و دریاها شروع شد. امروزه دریا محل زندگی همه نوع حیوان و گیاهی هست، از پلانکتون های بسیار ریز گرفته تا نهنگ آبی که همان پلانکتون ها را می خورند.

برچسب ها: سیاره ی آبی رنگ,

۱۴۸ ۱۱۷
۰ نظر

منظومه ی شمسی

مرتضی قندی یکشنبه ۰۱ مهر ۹۷ | ۱۳:۲۹ ۵۱۳ بازديد

منظومه ی شمسی شامل همه ی سیاره ها ، قمرها ، شهاب سنگ ها و سنگهای آسمانی ، غبار و یخ هایی است که بر اثر جاذبه ی خورشید به دور این ستاره می گردند. سیاره ها از سنگ ، فلز یا گاز ساخته شده اند. با این که سیاره ها تفاوت های زیادی با هم دارند ، همگی جزء منظومه ی شمسی به شمار می روند. بعضی از دانشمندان معتقدند که 9 سیاره به دور خورشید می گردد، اما بعضی دیگر می گویند منظومه ی شمسی دارای 8 سیاره است. پلوتون نهمین و کوچکترین سیاره ی منظومه شمسی است که بعضی ها آن را به عنوان سیاره نمی شناسند. مشتری چنان سیاره ی بزرگی است که همه ی سیاره های منظومه ی شمسی در آن جای می گیرند. ستاره شناس های اروپایی بیشتر سیاره های منظومه شمسی را به نام خدایان یونان و روم باستان اسم گذاری کرده اند. آن ها این نام ها را بنابر خصوصیات هر سیاره بر گزیده اند.( مشتری«ژوپیتر» ، پادشاه خدایان.)( بهرام«مارس» ، خدای جنگ.)( ناهید«ونوس» ، خدای عشق.)(تیر«مرکور» ، خدای بالدار.)(کیوان«ساتورن» ، پدر ژوپیتر.)(اورانوس، پدر ساتورن.)(نپتون، خدای دریا.)(پلوتون، خدای جهان زیرزمین).

برچسب ها: منظومه ی شمسی وسیاره هایی با نام خدایان یونان و روم باستان,

۱۳۰ ۱۲۳
۰ نظر

تلسکوپ های بسیار بزرگ

مرتضی قندی یکشنبه ۰۱ مهر ۹۷ | ۱۲:۴۶ ۵۶۸ بازديد

ستاره شناس ها با تلسکوپ های بسیار قوی که روی زمین و در فضا قرار دارند، جهان را مشاهده می کنند. عدسی ها و آینه های این تلسکوپ ها نور ستاره ها و کهکشان ها را دریافت می کنند. بسیاری از کهکشان ها امواجی می فرستند که دانشمندان آن ها را با رادیوتلسکوپ دریافت می کنند. شاید روزی آن هاپیام هایی از موجودات زنده دریافت کنند. تلسکوپ فضایی هابل فضایی بسیار دورتر از نقاطی را می بیند که تلسکوپ های روی زمین می بیند، زیرا هابل بالاتر از آسمان زمین قرار گرفته است. هابل می تواند میلیون ها کهکشان بسیار دور را ببیند. هابل تصویر آن ها را به زمین می فرستد. این تلسکوپ بزرگ در ارتفاع 2000 متری سطح زمین ، روی کوه پالومار در کالیفرنیا نصب شده است. در این نقطه هوا بسیار تمیز و تقریبا صاف است.

برچسب ها: تلسکوپ های بسیار بزرگ,