مجله مهر: هر موقع سراغ پرورش طیور می‌رویم، سریع پرورش مرغ و مرغداری‌ها به ذهنمان می‌رسد. این در حالی است که حیوانات دیگری هستند که ازلحاظ خاصیت به‌مراتب از گوشت مرغ بهتر هستند و شاید فقط در شوخی‌های دوستانه از آن نام ببریم و نشانه‌ای برای پولدار بودن به‌حساب بیاوریم. «بوقلمون» حیوانی است پرسروصدا که برخلاف ظاهر پر شروشورش، بسیار احساساتی است.

آقای «علی حسینی» ۴۵ سال دارد و هفت سال است که وارد کار پرورش تجاری بوقلمون شده است. حالا بعد از کلی ایران‌گردی و کسب تجربه درباره این حرفه امسال برای اولین بار در ایران بوقلمون‌های بومی را تجاری‌سازی می‌کند و الان هم حاصل تجربیاتش را با ما هم در میان می‌گذارد.

بوقلمون‌های حساس!

برای پرورش بوقلمون در گام اول باید بدانید که این زبان‌بسته‌ها بسیار حیوانات حساسی هستند و باید مدام حواستان به گرما و سرما رطوبت و البته سروصدا باشد! بوقلمون‌ها نسبت به بقیه ماکیان حساس‌ترند و مخصوصاً مراحل جوجگی و یک ماه اول زندگی در پرورش آن‌ها خیلی مهم است و همه‌چیز باید کنترل‌شده باشد تا آن‌ها آسیب نبینند. دیوارهای محل نگهداری بوقلمون‌ها حتماً باید عایق صدا داشته باشد؛ چراکه این حیوانات نسبت به صدا نسبت به انسان‌ها شکننده‌تر هستند و اگر در معرض صدای بلند قرار بگیرند، زود عکس‌العمل نشان داده و سکته مغزی می‌کنند. گذشته از این، بوقلمون‌ها سرمایی هستند؛ برای همین دمای سالن حداقل باید ۴۰ درجه باشد. رطوبت سالن هم حداقل باید ۶۸ درصد باشد. در هفته اول جوجه‌ها نباید خاموشی داشته باشند و باید سوله همیشه روشن باشد تا بتوانند هر زمان که خواستند تغذیه کنند. کم‌کم باید وقت خاموشی را به برنامه آن‌ها اضافه کرد. در ماه اول دو ساعت و کم‌کم بیشتر شود تا اینکه بالاخره به هشت ساعت برسد. برخلاف طبع سرد و حساس بوقلمون‌ها، در هوای سرد و نقاط سردسیر کشور بهتر امکان رشد آن‌ها وجود دارد. در معرض هوای آزاد بودن برای آن‌ها خیلی حیاتی است.  همچنین بحث بهداشت در پرورش این حیوان خیلی مهم است. مثلاً هرکسی نباید به سالن پرورش بوقلمون وارد شود و حتماً قبل از ورود به سوله، باید خود را ضدعفونی کند. برعکس مرغ، بوقلمون‌ها  در ماه اول خیلی حساس هستند و از این زمان به بعد حساسیتشان کمتر می‌شود و نسبت به سرما و بیماری مقاوم‌تر می‌شوند.

چقدر سرمایه احتیاج دارید؟

برای پرورش تجاری بوقلمون، حداقل ۱۰۰ میلیون تومان احتیاج دارید که حدود ۲۰ میلیون آن خرج بوقلمون‌های مولد می‌شود. بقیه این پول صرف گرفتن محلی حداقل ۴۰۰ متری برای پرورش ماکیان می‌شود. علاقه و تجربه کافی در این کار  پیش‌زمینه کار است. خوراک بوقلمون هم  از یونجه شروع می‌شود تا دانه‌های سویا؛  البته اگر در کنار سالن پرورش بوقلمون، زمین زراعی هم دارید، می‌توانید از آن‌ها برای خوردن حشرات و آفات زمین استفاده کنید و علاوه بر اینکه علف‌های اضافی و حشرات را می‌خورند، بوقلمون‌های خود را هم سیر می‌کنید. در ابتدای کار به نیروی کار چندانی احتیاج ندارید و خودتان به‌تنهایی می‌توانید آن را اداره کنید؛ اما با توسعه کار می‌توانید نیروی کار را اضافه کنید.

بوقلمون‌های سیاه و سفید

بوقلمون‌ها به دو نوع تجاری و بومی تقسیم می‌شوند. بیشتر بوقلمون‌های تجاری، وارداتی هستند و اصالتاً به  آمریکای جنوبی متعلق هستند و ایران هم از طریق کشورهای اروپایی مثل فرانسه، آلمان و ترکیه اروپا وارد می‌کند. نژاد تجاری بوقلمون‌ها که وارداتی هستند، سفیدرنگ هستند. البته در ایران هم بوقلمون بومی یافت می‌شود که خاکستری یا مشکی‌رنگ هستند که به‌اصطلاح به آن‌ها «بوقلمون برنز» گفته می‌شود. تخم‌گذاری این بوقلمون‌ها هفت‌تا هشت ماه طول می‌کشد  و حدود ۳۰ الی ۴۰ روز هم تخم‌کشی آن‌ها در دستگاه زمان می‌برد.

بهترین فصل عرضه بوقلمون پاییز و زمستان است

میزان سود شما از پرورش بوقلمون ارتباط مستقیمی با مدیریت شما دارد. رعایت نکات بهداشتی، تنظیم گرما و سرما و رطوبت سوله بسیار در میزان سوددهی شما موثر است. بوقلمون را به چند روش می‌توان به بازار عرضه کرد. تخم بوقلمون، گوشت و جوجه بوقلمون در بازار مشتری‌های پروپاقرص دارند. علاوه براین، کود این حیوان  هم قابل‌استفاده و حتی فروش است. بهترین فصل برای عرضه در بازار، فصل سرد است و تا نیمه اردیبهشت هم فروش خوب است. معمولاً در سال اول در این کار سودی عائد شما نمی‌شود و از سال دوم است که کار شما به سوددهی می‌رسد. گرچه اگر مدیریت شما در این کار خوب باشد و پیش از شروع کار به‌خوبی درباره آن تحقیق کرده باشید، ممکن است در همان سال اول هم درآمد داشته باشید.

چرا بوقلمون؟

در ایران ۲۰ سال است که به‌صورت تجاری بوقلمون پرورش داده می‌شود و قبل از آن به‌صورت سنتی  و محلی فقط در تعدادی از روستاهای کشور یافت می‌شد. ارزش تغذیه‌ای بوقلمون بسیار بالاست و در بین گوشت ماکیان، گوشت «گرم» به‌حساب می‌آید. گوشت بوقلمون تقریباً پنج برابر میگو فسفر و آهن دارد و درنتیجه برای درمان بیماری‌های کم‌خونی و بیماری‌های قلبی مناسب است و به لحاظ سلامت و خاصیت پزشکان هم روی گوشت این حیوان تأکید دارند. پیشگیری از سرطان، بهبود کم‎خوابی و کاهش کلسترول خون از دیگر مزایای استفاده از گوشت این حیوان است.(خبرگزاری مهر).

فرودگاهی بزرگ‌تر و شلوغ‌تر

شهر پکن به شدت نیاز داشت که یک فرودگاه دوم در آن ساخته شود. فرودگاه موجود پکن تقریباً ظرفیتش پر شده و اضافه کردن پرواز در ساعات و روزهای خاص در آن، دیگر غیر ممکن شده است. فقط در سال ۲۰۱۷ بیش از ۹۵ میلیون مسافر از سه ترمینال فرودگاه بین‌المللی پکن عبور کردند. این آمار در حال افزایش، فرودگاه پکن را در میان پر مسافرترین فرودگاه‌های دنیا قرار می‌دهد.

هدف اولیه‌ی فرودگاه، دستیابی به ۷۲ میلیون مسافر و ۲ میلیون تن بار در سال تا موعد سال ۲۰۲۵ است. فرودگاه در ابتدا ۴ باند پرواز خواهد داشت اما هدف ثانویه‌، ساخت ۳ باند دیگر و در مجموع ۷ باند پرواز است تا بتوان بیش از ۱۰۰ میلیون مسافر و ۴ میلیون بار را در سال جابجا کرد.

ساخت فرودگاه دکسینگ از سال ۲۰۱۴ با بودجه‌ی 11/5 میلیارد دلار شروع شد و در حال حاضر ۴۰ هزار نفر در این پروژه‌ی عظیم مشغول به کار هستند. حالا که پروژه به مراحل نهایی رسیده است، می‌توان نشانه‌های سبک معماری زها حدید را در ترمینال بزرگ فرودگاه مشاهده کرد.

رسانه‌های چینی به دلیل شکل خاصی که ساختمان فرودگاه دارد به آن لقب ستاره‌دریایی را داده‌اند. در فرودگاه دکسینگ سعی شده تا مسافت پیاده‌روی برای مسافران را کاهش دهند چون اکثر مسافران در فرودگاه‌های بزرگ دنیا از این موضوع شاکی هستند.

انتقاد اول که نسبت به فرودگاه جدید پکن وارد می‌کنند مکان آن است. این فرودگاه در فاصله نسبتاً دوری در جنوب شهر پکن ساخته شده که البته با توجه به پر ترافیک بودن شهر چنین تصمیمی اجتناب‌ناپذیر بوده است. فرودگاه تا میدان تیان‌آنمن در مرکز شهر ۵۰ کیلومتر فاصله دارد، به علاوه این که اکثر خیابان‌ها و مراکز تجاری پکن در شرق و شمال شهر هستند.

مقامات مسئول در مقابل این انتقاد می‌گویند که این پروژه فقط ساخت یک فرودگاه بیرون از شهر نیست،  امکانات زیادی برای حمل و نقل مسافران مثل قطارهای سریع بین شهر تا فرودگاه که درست در جلوی ترمینال توقف می‌کنند هم جزو این پروژه است.

انتقاد دیگری که مسافران فرودگاه‌ قدیمی مطرح می‌کنند این است که با اضافه شدن یک فرودگاه بزرگ دیگر، تاخیر در پروازها بدتر خواهد شد. همین حالا هم فرودگاه پکن از نظر عملکرد زمانی رتبه‌ی پایینی دارد. در جواب این انتقاد هم ۷ باند پروازی چند جهته‌ی فرودگاه مطرح می‌شود که می‌تواند عملکرد آن را بهبود دهد. اینطور که به نظر می‌رسد، مقامات به همه‌ی جوانب فکر کرده‌اند و کاملا سنجیده تصمیم گرفته‌اند، گرچه به نظر بسیاری از منتقدان، باید صبر کرد و نتیجه‌ی کار را دید!(منبع:خبرآنلاین).

سی‌ان‌ان تراول با بررسی دسرهای مختلفی از شرق دور تا آمریکای لاتین ۵۰ دسر سنتی جهان را که اغلب برای جشن‌های آیینی و سال نو استفاده می‌شوند طبقه‌بندی کرده است. در این فهرست نام بستنی زعفرانی ایرانی هم خودنمایی می‌کند.

سی‌ان‌ان تراول در توصیف این دسر توضیح می‌دهد: «بستنی زعفرانی با زعفران و گلاب و پسته تهیه می‌شود. پس عجیب نیست که این بستنی ایرانی در سال نوی پارسی، نوروز مورد توجه باشد.»

از رنگ طلایی روشن تا عطر خوش آن، این بستنی مناسب بهار است. بستنی زعفرانی ایرانی در نوع خودش تجربه‌ای خاطره‌انگیز است و به‌تنهایی توانسته بین سردترین دسرهای جهان جایگاه ویژه‌ای داشته باشد. این بستنی را می‌توان بین دو نان ویفری گذاشت. این ویفرها مزه‌ای ملایم و بافتی ترد دارد.

سی‌ان‌ان تراول در پایان می‌نویسد: «از تهران تا تهران‌جلس همه عاشق این بستنی معطر هستند.»(منبع:خبرآنلاین).

به گزارش خبرآنلاین، در این مقاله به برخی فکت‌های علمی درباره شیر اشاره‌شده است که در زیر به آن‌ها می‌پردازیم: {لینک}

شیر مایعی است که تقریباً اغلب پستانداران از جنس ماده آن را تولید می‌کنند،هرچند ترکیبات آن باهم تفاوت دارد.

همیشه گفته‌شده است که بهترین شیر برای نوزادان شیر انسان(شیر مادر) است.

وقتی مادر نباشد یا بمیرد دو نوع شیر به بچه داده می‌شود یا طبیعی(از طریق دایه) که در فرهنگ‌های مختلف، آداب‌ورسوم خود را دارد و یا مصنوعی که همان استفاده از شیر سایر پستانداران است.

در اینجا میزان چربی، پروتئین و شکر در شیرهای مختلف با یکدیگر فرق دارند.

گفته می‌شود شیر انسان 4.5 درصد چربی دارد که به‌احتمال‌زیاد همین میزان چربی برای بدن نوزاد باید کافی باشد.

شیر شتر 2.5 درصد چربی داشته و برای دایتی‌ها مناسب است اما برای نوزاد ایدئال نیست. انتخاب بهتر برای بچه شاید شیر نهنگ باشد که 34.8 درصد چربی دارد که بچه انسان را تبدیل به بچه نهنگ می‌کند!

اما نکته مهم اینکه شیر گاو است که یخچال‌های ما را پرکرده است و جالب اینکه افراد کمی هستند که معتقد باشند شیر گاو به درد انسان بخورد. چراکه این شیر برای سیستم گوارش گاو تعریف‌شده که مثل سیستم گوارش ما انسان‌ها نیست و سیستم گاو می‌تواند ترکیبات پیچیده مانند لاکتوز را هضم کند.

اما به نظر می‌رسد شیر خر بهترین گزینه برای انسان باشد اما الاغ مانند گاو در دسترس نبوده و مشارکت تولیدی کمی دارد. شیر بز طرفداران زیادی دارد و از همه معروف‌تر ماهاتما گاندی بود. گوسفند نیز شیر زیادی تولید نکرده و فقط در تولید پنیر از آن بهره می‌برند و برای نوشیدن نیز مناسب به نظر نمی‌رسد.

اما از آن‌سو گاوها در دسترس تر بوده و تولید خوبی هم دارند. در میان پستانداران گاو شیر بیشتری می‌دهد و گاو هولشتاین استاندارد بین‌المللی شده است، هرچند در مقایسه با سایر شیرها کیفیت پایین‌تری دارد.

در قرن 18 و 19 شیر مصنوعی (شیر گاو) شیک‌تر شد و اروپایی‌ها و آمریکایی‌ها شیر طبیعی(چه مادر و چه دایه) را رها کرده و تغذیه مصنوعی را جایگزینی برای کودکان کردند. همین عامل مرگ‌ومیر کودکان شد و در سال‌های 1840 میلادی نیمی از بچه‌ها در منهتن نیویورک مردند.محققان انواع بیماری‌ها را درشیر گاو پیدا کردند و سپس لوئی پاستور دانشمند فرانسوی راه‌حلی برای این مشکل پیدا کرد: داغ کردن شیر!

در سال 1908 قانون پاستوریزه‌کردن شیر در شیکاگو اعمال شد اما با طعم و مزه آن مشکل داشتند.

امروزه شیر گاوی که از علف طبیعی تغذیه کرده باشد و به‌اصطلاح شیر ارگانیک مد شده است.

داستان شیر و شیر خوردن 10 هزار سال است با انسان همراه بوده و خواهد بود.(منبع:خبرآنلاین).