بهارانه 1398

زیبایی در سخن گفتن باید از آغاز تولد سر لوحه زندگی تمام بشریت قرار گیرد.

بهارانه 1398

۳۴۴ بازديد
سرانجامی زیبا در پیش است.از پس شام تار،سپیده دمی دل انگیز رخ می نماید،زمستان سیاه حرف نومیدی می خواند و خای خوانِ مهرمی گسترد. چکاوکان خنیاگری کرده و بهار را مشگری پیشه کرده است.پنجره ها رایک به یک می گشائیم؛اسلیمی های امید،پیچاک وار سرک می کشند و آشیانه ها را جستجو می کنند...چه رودی در دستهاست!چه سرودی خوش بر لبهاست!آسمان با جامه ای لاجورد و گُلبیز،با بوسه های بارانی،دانه ها را چالاک کرده تا روی در روی فلک،با تن پوش سبز،جهان را بیاراید...پیش روی ما امید است و هزار کنکره بسته و ما با نیروی اندیشه و کار،بهار راجاودانه می کنیم و راه رفتن را بر او می بندیم.
تا كنون نظري ثبت نشده است
ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در فارسی بلاگ ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.