آبشار سه‌ سطحی زیبایی حدود ۸ کیلومتری شرق شهر تِرنی در منطقه اومبریا در ایتالیا با نام «آبشار مارموره» وجود دارد.

لورد بایرون، شاعر انگلیسی وقتی در سال ۱۸۱۷ درمدت سفر بزرگش به ایتالیا آبشار مارموره را «به‌شدت زیبا» توصیف کرد و آنچنان تحت تاثیر زیبایی و شکوه آن قرار گرفت که بخشی از شعر «سفر زیارتی چایلد هارولد» را درباره‌اش سرود.

اما کنجکاوی درباره این آبشار به زیبایی و بزرگی‌اش محدود نمی‌شود بلکه یکی از دلایلی که گردشگران جذب آن می‌شوند این است که این سقوط زیبای آب، حاصل مداخله مستقیم انسان در طبیعت است.

دو هزار و ۲۰۰ سال قبل هیچ آبشاری در این منطقه نبود. رودخانه وِلینو که این آبشار بخشی از آن را می‌سازد، در آن‌زمان مسیری کاملا متفاوت را طی می‌کرد و به مردابی در جلگه‌های رِیتی می‌رسید.

آب راکد مرداب ناسالم بود و به منشاء بیماری‌های مختلفی تبدیل شده بود. بنابراین، کنسول امپراتوری رُم، مانیوس کوریوس دنتاتوس در سال ۲۷۱ میلادی دستور ساخت آبراهی با نام «شیار کوریانو» را صادر کرد که مسیر آب رودخانه را از مرداب جدا و مستقیم به پرتگاهی طبیعی در مارموره هدایت ‌می‌کرد و این‌گونه این آبشار  به‌وجود آمد.

از اینجا به‌ بعد، آب رودخانه وِلینو به آب رودخانه نِرا وارد می‌شد. البته این راه‌حل، آن‌طور که انتظار می‌رفت عمل نکرد و زمانی‌که سطح آب در رودخانه ولینو بالا می‌آمد در دره ریتی سیل جریان می‌یافت. بنابراین افرادی مسئول مراقبت از شیار کوریانو شدند و به‌ محض بالاآمدن آب، ورودی آبراه را می‌بستند.

سقوط امپراتور رم و توسعه نظام فئودالی سبب شد که بسیاری از سرزمین‌های این منطقه به‌ تدریج خالی از سکنه شود و فقدان مامورانی برای حفاظت از آبراه کوریانو موجب شد که در ورودی آبراه گل و لای جمع شود و سیلاب‌های دره ریتی دوباره جریان یابد.

این اتفاق ادامه داشت تا سده ۱۵ میلادی که پاپ گروری دوازدهم دستور داد آبراه جدیدی ساخته شود. پاپ پل سوم در نیمه قرن شانزدهم این آبراه را بهسازی کرد و سیلاب به‌طور کامل کنترل شد.

اصلاح‌های نهایی را معماری با نام آندره‌آ ویچی به‌دستور پاپ پایوس ششم در اواخر قرن هجدهم انجام داد و به‌این‌ترتیب، آبشار به شکل کنونی‌اش درآمد.

آب این آبراه هر روز دوبار بین ساعت‌های ۱۲ و ۱۳ و همچنین ۱۶ و ۱۷ باز می‌شود و در طول تعطیلات که گردشگران برای تماشای آبشار می‌آیند آب مدت زمان بیشتری باز می‌ماند.

ارتفاع آبشار مارموره در مجموع سه سطح ۱۶۵ متر است و به‌عنوان بزرگ‌ترین آبشار دست‌ساز جهان شناخته می‌شود.

منبع: خبرگزاری خبرآنلاین